Vijf partijen en een inhaalpot uit de Brainheckers stonden vandaag op de "playlist" van SV HEC. Gert-Jan, fris en fruitig terug uit the United states of America, mocht het met de zwarte stukken het gevecht aangaan met Maisam. De beide kanonnen hielden elkaar aanvankelijk in evenwicht. Naarmate de partij vordert begint Gert Jan druk te ontwikkelen op de Damevleugel. Maisam buigt echter niet. Na wat complicaties in “the middlegame” ontstaat er een tricky materiaalverhouding. Maisam speelt nu met twee torens tegen een toren-loper-paard. Rob Nijhuis had het in de opening zwaar tegen Simon Nagelmaeker. Simon kwam voor maar werd naar eigen zeggen op “judo-achtige” wijze overgenomen. Daarna werd het met ipon beslist, 1-0 voor Rob. Marieke had het hele weekend flink geoefend tijdens een weekendtoernooi. Het niveau is daar doorgaans hoog. Het was een “ploeterweekend” voor Marieke, maar de vruchten kon ze vandaag plukken. In haar partij tegen Hans van den Berghe kwam ze twee stukken voor en gaf deze voorsprong nimmer meer uit handen. Johan Schroer en Rafeik spelen hun partij, met als inzet een plaatsje in de top van het deelnemersveld. Rafeik, toch vijf weken lang de koploper geweest heeft het zwaar tegen een ontketende Johan Schroer, maar weet toch nog hevige tegenstand te bieden.  Een prachtige combinatie van Johan lijkt tot winst te leiden maar even later zien we een eindspel waarin beide spelers een Dame en Toren hebben. Het verschil is dat Johan 4 pionnen heeft en Rafeik nog slechts één. Een tricky eindspel. Juist daarin voelt Rafeik zich als een vis in het water. Een ondekbaar mat dwingt Johan tot capitulatie. Alexander stond om 21.30 uur een paar pionnetjes voor, maar Werner, beter bekend als Mister BvB (Werner is een zeer extremistische Dortmund aanhanger) Werner probeert zich eruit te onderhandelen middels een remiseaanbod. Alexander weigert maar vraagt later tien euro. Dit bod wordt op zijn beurt weer geweigerd door Werner. De voorsprong van Alexander slinkt en het toreneindspel lijkt remise-achtig.. Dan gebeurt het wonder alsnog, Werner laat zich “matten” in het klassieke matbeeld van Toren en Koning tegen Koning aan de rand. De stelling van Willy ziet er harmonieuzer uit dan die van Leo. De stukken van de voorzitter zijn nog niet optimaal ontwikkeld. Dit wordt later bevestigd als Willy een kwaliteit wint. Kreunend en zuchtend ziet de voorzitter lijdzaam toe hoe Willy zijn stelling verder verbetert. Willy komt zelfs een volle Toren voor.  Willy trekt de strop nog strakker aan en begint zelfs met mat te dreigen. Leo kon het niet langer aanzien en stak zijn rechterhand uit in de richting van zijn opponent. Al dit fraais leidt tot de volgende stand (klik)