Hecbanner

Herkent U het gevoel? Na de laatste zet van het seizoen verdwijnen de houten schaakstukken rammelend in het doosje… buiten schijnt de zon en tjilpen de mussen tot laat in de avond. Het seizoen zit erop, de vakantiebestemmingen lonken en vragen bedenkelijk er wel of geen schaakboek meegaat in de koffer. De vakantie vliegt voorbij. De schaakloze periode eveneens. De wonden en littekens van de onnodig verloren partijen en de blunders lijken geheeld. Het gewone ritme dient zich weer aan. De avonden worden korter, het weer wordt slechter. En dan opeens is het bijna september. De schaker mag binnenkort weer zijn clubgebouw in. Met een schone lei, nog ongeslagen, iedereen op “nul”. Nog gauw wordt er wat geoefend op het internet. Maken we nog wat opgaven uit de stappenmethode en bekijken een mooie partij van een wereldtopper. Steeds meer begint het te kriebelen. Zoals voetballers het vers gegroeide gras willen uitproberen, wil de schaker het bord weer in vuur en vlam zetten. En winnen vooral. De tegenstander “kapot” schaken totdat er niets meer over is dan een paar zielige stukjes die totaal onsamenhangend verdwaasd op het bord achterblijven, alvorens de Koning zich overgeeft aan de zwaartekracht en kletterend het houten speelveld raakt bij zijn landing. Het mag weer, de openingen zijn weer op orde, de strijd dient zich aan. Krijg ik mijn nieuw geleerde opening vanavond op het bord?  Wat gaat er gebeuren? Ratingpunten erbij? Winnen van een sterke tegenstander? De “angstgegner” waar je het traditioneel moeilijk tegen hebt? Wat gebeurt er in de externe wedstrijden? Worden we kampioen? In welke exotische oorden belanden we? In elk geval steigeren de paarden straks weer over het bord, staat de pion op promoveren en staat de Koning veilig achter de eigen “paaltjes” (of toch niet)

De nieuwe (schaak)dag gloort, het is de ochtend van het nieuwe seizoen. (klik)